Yemeklerimiz

# YÖRESEL YEMEKLERİMİZ #

HAMUR (Hevir) : 
Pişirilmek istenen ekmek için gerekli olan unu tuzu ayarlanmış su katılır ve eski hamurdan maya olarak alı­nan ekşi hamur. Hamurun yapıl­dığı tekne bir bez ile kapatılır. 1-2 saat bekletilir. Sonra hamur iyice hasıl edilir. Ve bir ekme­ğin çıkacağı kadar yumak (glok) edilir. Sonra ekmek tahtası (Derhğun) üzerinde oklava (Merdane) ile isteme göre ya yufka (nane tenik) olarak ya da top ekmek (nane pofuk ) olarak açılır. Daha sonra tandırdaki (Kuruk) ateş üzerinde kızdırılan saç (Sel) üzerine konarak pişiri­lir. Ekmek genellikle 3-4 günde veya bir hafta için pişirilir. 

EKMEK (Nan) : 
Unluk buğ­day önce yıkanır. Daha sonra içerisinde kalan taş toprak ve yabani ot tek tek ayıklanır. Bu buğday eskiden su değirmenlerine götürülürdü. Şimdi ise mo­torlu değirmenlere yada un fabrikalarına götürülür. Su değirmenlerinde öğütülen buğdayın kepeği içinde kalırken fabrika­da öğütülen buğdayın kepeği ayırt edilmektedir. 12 ölçek buğdaydan I ölçek değirmen hakkı ve öğütülen undan bir kü­rek un kürek hakkı olarak alınır.

KLORASÎR (Babiko) : 
Kılora sir bölgemizde bili­nen ve yapılan bir yemektir. Bol tere yağı ile yapıldığı için mas­raflı bir yemek olarak görülür. Ve bundan dolayı önemli gün­lerde yapılır. Önemli bir misafi­rin olması halinde veya örneğin Hızır örücünün son gününde Ha­li vakti iyi olanlar tarafından ya­pılır. Yemeği yiyecek olan insan sayışma göre kepekli buğday unu önce elenir. Tuzu ayarlan­mış su ile yoğrularak hamur ya­pılır. Üst taratma kızarması için yumurta ve salça karıştırılarak sürülür. Kabarmasın diye de bir yemek kaşığının ucu ile nakışla­nır. Kömbenin hazırlanmasından sonra tandır tezekte yakılır. Ya­nan tezek köz haline gelinceye kadar tandırda iyice ısınmış olur. Daha sonra köz haline ge­len tezek tandırdan bir kürekle dışarı çıkartılır. Kömbe beklemeye alındık­tan sonra ayran ısıtılır içerisine sarımsak dövülerek konur. Be­ze sarılan kömbe bezden çıkarı­lır Bir tepsinin içerisine el ile doğranır. Üst üste bir piramit gi­bi yığılır. Sarımsaklı ayran tepesinden aşağı alta gelinceye ka­dar dökülür.Tereyağı bir tavaya konur. Kahverengine dönüşünceye kadar kızgın ateşte tutulur. Kızgın tereyağı bir yemek kaşı­ğıyla kömbenin tepesinden dö­külür. Taki kömbe konulan büyük tabağın kenarları göllenene kadar. Sonrada yenmeye başlanır. Daha önce yiyenler iyi bilir baya lezzetli görünüyor  

GIRIK (Hasıl) : 
Gırık tıpkı kılora sir gibi bol tereyağı ile ye­nen bir yemektir. Hazırlanışı şöyledir. Tencereye bir miktar su konur. Ve kaynatılır. Suya ye­meği yiyecek kişi sayışma göre bulgur konur. Tuzu ayarlanır. Ve kaynatılır. Bir defa kaynatıldıktan sonra üzerine un ilave edilir. Tencerenin dibi tutmaması yani yapışmaması için tahta bir ka­sık yada oklava ile karıştırılır. Kısık ateşte yaklaşık yarım saat karıştırılarak pişmeye bırakılır. Piştikten sonra büyük ve geniş bir tabağın içine konulduktan sonra içi oyulur ve kızartılan tere yağ ile doldurulur. 

JARJUN ( Jarun ) : 
Yine bir hamur yemeğidir. Önce un ile süt karıştırılır. Yoğurt şekline gelene kadar karıştırır. Ve tuzu ayarlanır. Daha sonra tereyağı tavada eritilir, içerisine bu yoğurtumsu hamur dökülür. Kızar­tılır ve servis yapılır. 

OAVUT (Kavut) : 
Yıkanmış buğday ateşte kızdırılmış saç üzerinde kavrulur. Buna Bijerik (Kavurga) denir. Kavrulmuş buğday el değirmeni (Distar) ile öğütülür. Daha sonra tereyağı ile kavrulur. Tereyağı başka bir kapta eritilir. Bir miktar tuz ve su katılır. Buna öğütülmüş kavut ilave edilerek karıştırılır. Bir ma­cun halini alan kavut ekmek ile yada ekmeksiz olarak yenecek şekilde servise hazır olur. Kavutun birde armuttan (hermi ) yapılanı vardır. 

HEVLE (Helva) :
Un daha ön­ce eritilmiş tereyağına dökülür ve ateşte kızartılır. Sonra bazı yerlerde soğuk suya bazı yerler­de de kaynar suya çeker konarak şerbet yapılır. Bu şerbet kı­zartılmış una dökülür. Macun halim alana kadar ağaç bir ka­şıkla karıştırılır. Ve ateşten indi­rilir. Servise hazır olan helva ba­zen sıcak bazen de soğuduktan sonra yenir. 

PÎNCAR (Pancar) : 
Kök pancarının toprak üstündeki yeşil yaprakları kesilir yıkanır , doğ­ranır ve kaynatılır. Daha sonra suyu sıkılır. Üzerine yumurta kırılarak yağda kızartılır. Yufka ekmek ile yenir. 

GERMÎYA ÎMAMAN (Aşure Çorbası) : 
12 İmamlar adına dü­zenlenen bu çorba on iki çeşit yemek maddesi içerir. Bunun için önce su kaynatılır ve tuzu ayarlanır. Akşamları suya kon­muş ve yumuşamış yarma (dan) bunun içerisine konur. Bir müd­det kaynamaya bırakılır. Daha sonra nohut, kuru fasulye, üzüm, ceviz, fındık, fıstık, çir, incir, dut ve şeker karıştırılarak pişirilir. Bu yemek genellikle muharrem ayında cenaze kurban ve düğün yemeği olarak yenebilir. 

GERMIYA DÊV (Ayran Çorbası) :
Su kaynatılır. Tuz ve bulgur ilave edilir. Bir müddet kaynatıldıktan sonra ocaktan in­dirilir. Ve soğumaya bırakılır. Üzerine dövülmüş sarımsak ka­tılmış ayran dökülür ve servis yapılır.

GERMIYA PÎVAZ (Soğan Aşı) : 
Tereyağı bir tencerede eri­tilir. îçerisine bol soğan doğranarak kızartılır. Suyu ve tuzu ayarlanır. Kaynadıktan sonra içerisine ısıtılmış bayat ekmek doğranır. Biraz bekletildikten sonra servis yapılır. 

MARDİMELAX (Madımak) : 
Tıpkı ıspanak gibi hazırlanır. Mardimelax önce toplanır. Yı­kanır ve yabancı otlardan temiz­lenir. Başka bir kapta yağ eriti­lir, Pastırma yada kıyma olarak kısa müddet kavrulur. İçerisine merdimelax konur. Kısık ateşte bir müddet kavrulduktan sonra suyu ve tuzu ilave edilerek kay­namaya bırakılır. Ateşten indiri­lir ve servis yapılır.

QARME (Kavurma) : 
Genel­likle kış mevsimi için hazırlanan etli bir yemektir. Kesilen hayva­nın (Koyun-keçi-sığır) kemikli ve kemiksiz kısmı birbirinden ayırt edilir ve büyük bir kapta kaynatılır, iç yağ eritilerek kay­namış bu etin Üzerine dökülür ve tenekelere basılarak soğu­maya bırakılır. Soğuk bir yerde bekletilen bu etten kış mevsiminde azar azar alınarak kahvaltılık olarak yada üzerine yu­murta kırılarak yenir. 

TORAX (Çökelek) : 
Torak sütten yapılan özellikle kış yiye­ceği olarak muhafaza edilen bir tür peynirdir. Bu peynirin yapılışı ve uzun süre muhafaza edilişinin tekniği bugün unutul-maya yüz tutmuş durumdadır.